مقايسه تعادل رقابتي بين ليگ برتر فوتبال ايران با ليگ فوتبال كشورهاي منتخب آسيايي در فصل 2013- 2012 ميلادي

امروزه دليل جذابيت بيشتر ورزش ها اين است كه نمي توان نتايج مسابقات آن‌ها را به طور كامل پيش بيني كرد. هرچه قدرت رقابتي تيم هايي كه ليگ را مي سازند بيشتر باشد، پيش بيني مسابقات سخت تر مي شود و در نتيجه آن ليگ جذاب تر خواهد شد. هدف از اين تحقيق، مقايسه تعادل رقابتي ليگ برتر ايران و ليگ كشورهاي منتخب آسيايي در فصل 2013- 2012 است. داده-هاي اين تحقيق ثانويه بوده و از جداول پاياني سال 2013-2012 به دست آمده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از شاخص نسبت تمركز (C5) و شاخص تعادل رقابتي (C5ICB) استفاده شد. هرچه مقدار اين شاخص ها كمتر باشد، يعني تعادل ليگ بيشتر است و برعكس. براساس شاخص تعادل رقابتي نتايج ذيل به دست آمد: ترتيب تعادل ليگ هاي كشورهاي منتخب: ژاپن (121)، استراليا (122)، عمان (131)، كره جنوبي (132)، امارات (135)، ايران (136)، ازبكستان (140) و اردن (142)، مي-باشد. ليگ برتر كشور ايران در رتبه ششم بين كشورهاي منتخب قرار دارد. هرچند فوتبال ايران پيشرفت زيادي داشته و از حالت دو قطبي بودن خارج شده است، اما باز هم نسبت به كشورهاي شرق آسيا تعادل رقابتي كمتري داشته است.