تغييرات الگوي باردهي در پروتكل وابسته به¬ فرد در ايجاد نقطه شكست ضربان قلب در مردان جوان فعال

هدف از اجراي پژوهش حاضر، بررسي تأثير الگوي باردهي در پروتكل¬هاي درمانده¬ساز نوارگردان براي ايجاد نقطه شكست ضربان قلب با رويكردي بر اصلاح پروتكل وابسته به¬ فرد درمانده ساز به روي نوارگردان مي¬باشد. در اين راستا از بين مردان جوان فعال 19 تا 25 ساله به صورت داوطلبانه تعداد 16 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. HRDP در چهار مرحله مجزا و در چهار پروتكل درمانده ساز وابسته به فرد، يك به يك، دو به دو، ، و سه به سه با فاصله زماني حداقل 72 ساعت اجرا كردند. HRDP با استفاده از برنامه‌ي كامپيوتري طراحي شده، منحني تابع درجه سه مجموعه‌ي نقاط ضربان قلب، عمليات مشتق‌گيري و كمترين مربعات تعيين ‌شدند. نتايج نشان داد كه تغيير الگوي باردهي تأثير معني داري بر مدت زمان رسيدن به واماندگي و زمان وقوع HRDP ندارد. به نظر مي رسد پروتكل وابسته به فرد فشار قلبي-ريوي كافي را براي وقوع HRDP اعمال مي نمايد. بنابراين تغيير الگوي باردهي براي وقوع HRDP در پروتكل وابسته به¬ فرد موضوعيت نخواهد داشت.