شبكه ارتباطي «بَعْثْ» با واژه هاي مترادف آن در قرآن كريم

يكي از مناسب ترين روش ها براي معناشناسي مفاهيم واژه هاي قرآني، علاوه بر معناشناسي واژگاني، توجه به ميدان هاي معناشناسي و مطالعات متني، بر اساس مكتب معناشناسي بُن مي باشد؛ لذا در پژوهش حاضر به معناشناسي «بَعْثْ» در قيامت، با تكيه بر اين مكتب، پرداخته شده است. معناشناسي قرآني و دقيق اين بحث از آن جهت حائز اهميت است كه همواره در طول تاريخ مخالفان و منكراني داشته و وقوع آن را غير ممكن شمرده اند و قرآن كريم يكي از مهم‌ترين منابع بيانگر بعثت روز قيامت مي باشد. معناي كلمه «بَعْثْ» با اختلاف موارد فرق مي‌كند، معناي اساسي اين واژه همان برانگيختن مي باشد؛ ولي وقتي در ارتباط با كلماتي چون لفظ جلاله «الله»، «يَوم»، «رَسول» و «مَوت» قرار مي‌گيرد، معاني بسيار مهم ديني بر اين واژه تزريق مي‌شود. «بَعْثْ» در حقيقت يك مفهوم كلي و جامع در رابطه با رستاخيز است كه موارد ديگر از قبيل: «حَشر»، «نُشُور»، «إحياء»، «بَعثَرَة»، «خُرُوج» و «بُرُوز»، به گوشه‌اي از آن واقعه ي بزرگ اشاره دارد، براي اين‌كه اجساد پوسيده ي مردگان تبديل به بدن هاي زنده و با طراوت اوليه شود، بايستي مراحلي طي شود؛ لذا نام اين فرايند را بَعْثْ نهاده و هر يك از موارد شش‌گانه مذكور، به ‌عنوان مرحله‌اي از آن در نظر گرفته مي‌شود.