مكانيسم تاثيرگذاري قاعده «حجّيت قول لغوي» بر مفهوم شناسي واژگان قرآني

تفسير قرآن، چه در قالب بيان مفاد استعمالي يا مراد جدي آيات و واژگان قرآن، در صورت استناد به دليل عقلي يا شرعي و برخورداري از مرتبه «علم» و «علمي» (اطمينان) از حجّيت برخوردار است. پژوهش حاضر كه با روش توصيفي، تحليلي- سيستمي نگارش يافته به اين پرسش پاسخ مي دهد كه به چه دليل ديدگاه هاي حسي يا حدسي و اجتهادي لغت شناسان در معنا شناسي واژگان قرآن حسب زمان نزول، از مصاديق علم يا اطمينان بوده و مكانيسم حجّيت سخن ايشان چگونه است. در اين مقاله با تفاوت قائل شدن بين تحصيل علم يا اطمينان مفسر از ديدگاه لغت شناسان و يا عدم آن، تفاوت بين احراز وثاقت و خبرويت لغت شناس و يا عدم احراز از سوي مفسر، فرق گذاشتن بين گزارش حسّي و يا حدسي و اجتهادي لغت شناسان كه به واژه هاي عربي و قرآني، اشعار اصيل عربي و ... متعلق است، به پرسش فوق پاسخ داده شده است.