معناشناسي واژه «وحي» در قرآن كريم با تكيه بر نظريه حوزه معنايي

اين پژوهش مي كوشد با روش توصيفي - تحليلي و پيمايش مراحل سه گانه توصيف، تحليل و تبيين واژه وحي و معاني آن را در قرآن كريم مورد واكاوي قرار دهد. لذا ضمن بازشناسي معاني لغوي و اصطلاحي، ديدگاه مفسران در مورد معاني اصطلاحي و ارتباط مفهومي آن با واژه هاي هم نشين و جانشين مانند رب، پيامبر (ص) الهام و ...، و نيز مفاهيم بر آمده از ارتباط سازمان يافته آن ها مورد بررسي قرار گيرد. سپس با دقت در مقتضاي آيات قرآن كريم، چگونگي كاربرد وحي در سرتاسر آيات قرآن كريم تبيين گردد. از نتايج مهم بررسي توصيفي، آشكار شدن پيوند معنايي عميق وحي با ساير واژه هاي هم حوزه در قرآن است؛ از جمله اينكه «وحي» در آيات مختلف قرآن مي تواند به معناي اشاره، الهام، القاء، و... باشد، كه بنابر واژگان هم حوزه، هم نشين و جانشين، معناي وحي دريافت مي شود.