بررسي عوامل مؤثر بر نگرش جامعه در خصوص دلايل گرايش زنان به فعاليت‌هاي اقتصادي

تفسير گرايش گروه‌هاي مختلف، از جمله زنان، به فعاليت‌هاي اقتصادي و پيامدهاي آن متأثر از بسترهاي اقتصادي و اجتماعي حاكم بر جامعه و همچنين جهان بيني افراد نسبت به جايگاه زنان در آن است. از اين‌رو، بررسي عوامل مؤثر بر گرايش زنان به فعاليت‌هاي اقتصادي از ديدگاه جامعه مي‌تواند حائز اهميت باشد. جمعيت مورد مطالعه در اين پژوهش، شامل زنان و مردان 15 ساله و بيشتر هَوارماني است كه در سرشماري سال 1390 جمعيت اين گروه سني 7275 نفر (حدوداً 76 درصد) بود. 387 نمونه با استفاده از نمونه‌گيري طبقه‌بندي متناسب و ابزار پرسشنامه ساختاريافته گردآوري شد، 6/50 درصد نمونه را مردان، 4/57 درصد را متأهلين و 7/45 درصد را شاغلان تشكيل دادند. گويه‌هاي سنجش دلايل زنان به فعاليت‌هاي اقتصادي شامل رسيدن به استقلال مالي، كسب وجهه اجتماعي، مشاركت در تأمين هزينه‌هاي زندگي به دليل افزايش اين هزينه‌ها طي سال‌هاي اخير، پيروي از آداب و رسوم خانوادگي، نداشتن شغلي ديگر و گذران اوقات فراغت بودند. هدف اصلي مقاله حاضر بررسي تأثير متغيرهاي سطح تحصيلات، وضعيت تأهل، وضع فعاليت و جنس بر روي دلايل گرايش زنان به فعاليت‌هاي اقتصادي بود كه سطوح مختلف وضع فعاليت (003/0= -pمقدار) و وضعيت تأهل براي هر دو جنس (001/0= -pمقدار) از نظر آماري معني‌دار بود. نتايج نشان داد كه زنان به نسبت مردان شاغل، دانش‌آموز و مجرد، ميانگين نگرش جامعه در خصوص دلايل گرايش زنان به فعاليت‌هاي اقتصادي بزرگتري داشتند.