مباني انسان شناسي اخلاق حرفه اي و آداب معنوي هنر اسلامي

موضوع " اخلاق حرفه اي و آداب معنوي در هنر اسلامي " يكي از مقولات پركاربرد در مطالعات هنري و اخلاق حرفه اي است. سيره و سنت هنري پيشينيان ما از حضور پر رنگ اخلاق و آداب در همه عرصه هاي هنري حكايت دارد ، و اين محصول ديدگاه ايشان نسبت به انسان و جهان و در واقع برآيند مباني فلسفي انسان شناسي ،هنر شناسي و جهان شناسي آنها بوده است . از اين رو در اين نوشتار كوشش شده است به روش كتابخانه اي با معرفي آموزه هاي فلسفي اسلامي وروش هنري پيشينيان ، چيستي اين مباني انسان شناسي مورد مداقه بيشتر قرار گيرد لذا در ابتدا مبادي تصوري و تصديقي مورد نياز در هشت عنوان، مورد بررسي قرار گرفته است در ادامه اشاره اي به چند اصل مهم ، هنر قدسي ، هنر مبتني بر اخلاق و ادب ، ابعاد و مسئوليتهاي سه گانه در بحث اخلاق حرفه اي خواهد شد تا ضمن شناسايي ابعاد مؤثر بر اخلاق حرفه اي در هنر، مباني نظري آن شناخته شده در پايان به منظور افزايش سطح اخلاق مداري در هنر پيشنهاداتي ارائه گردد. به فرموده سلطان علي مشهدي در صراط السطور: داند آن كس كه آشناي دل است كه صفاي خط از صفاي دل است