الگوي دلزدگي زناشويي زنان متقاضي طلاق در ارتباط با باورهاي ارتباطي

فاقد عنوان و چكيده لاتين

با توجه به آن كه طلاق يكي از آسيب هاي اجتماعي است، شناخت عوامل مؤثر بر آن در بالا بردن سلامت رواني جامعه نقش بهينه اي ايفا مي كند. هدف پژوهش حاضر تدوين الگوي دلزدگي زناشويي در ارتباط با باورهاي ارتباطي بوده است. اين تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي مي باشد كه در سال 1391 در دادگاه خانواده مشهد انجام شد و 104 زن متقاضي طلاق به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب گرديد. ابزار مورد استفاده اين پژوهش پرسشنامه دلزدگي زناشويي پاينز ( 1998 ) و پرسشنامه باورهاي ارتباطي ايدلسون واپشتاين ( 1990 ) بوده است. نتايج نشان داد بين با دلزدگي زناشويي با باورهاي ارتباطي رابطه مثبت معناداري وجود داشت و با توجه به مقادير ضرايب رگرسيون،خرده مؤلفه هاي تفاوتهاي جنسيتي و عدم تغييرپذيري براي دلزدگي زناشويي جسمي و خرده مؤلفه هاي تفاوتهاي جنسيتي و ذهن خواني براي دلزدگي زناشويي روحي و خرده مؤلفه تفاوتهاي جنسيتي براي دلزدگي زناشويي عاطفي پيش بيني كننده قوي مي باشند. لذابا توجه به ديدگاه بولتون ( 1996 ) فقدان مهارتهاي ارتباطي لازم صميمانه آنها را سلب نموده و رابطه آن را به يك رابطه موازي و بدون صميميت تبديل مي كند.

ب