رابطه وابستگي و شيوه هاي رفتاري مقابله با استرس در دانشجويان

فاقد عنوان و چكيده لاتين

استرس يا فشار رواني يك واكنش غيرارادي نسبت به يك موقعيت جديد، ناخوشايند يا خطرناك است كه در انسان ايجاد مي شود. طبق تحقيقات گسترده انجام گرفته در مورد علل ايجاد كننده استرس، وابستگي يك تفاوت فردي مرتبط با پيامدهاي مثبت و منفي و يك اهميت ويژه براي فهميدن رفتارهاي بين فردي نرمال و غيرنرمال مي باشد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه وابستگي و شيوه هاي رفتارهاي مقابله با استرس در بين دانشجويان بود. جامعه آماري در اين پژوهش شامل 154 نفر از دانشجويان سال سوم و چهارم دوره كارشناسي دانشگاه شيراز بودند، كه از اين تعداد 77 دانشجوي دختر و 77 نفر دانشجوي پسر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش مقياس مقابله با بحران(مسأله مدار، هيجان مدار و اجتنابي) جهت بررسي متغير شيوه هاي رفتاري مقابله با استرس و مقياس وابستگي(عاطفي، سودجويانه و منفعلانه) جهت بررسي متغير وابستگي بود. نتايج نشان داد كه بين رفتارهاي مقابله با استرس هيجان مدار و سه نوع وابستگي و همينطور بين وابستگي عاطفي و رفتارهاي مقابله با استرس مساله مدار و اجتنابي در جمعيت كلي رابطه معناداري وجود دارد. همچنين نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه با وجود حساسيت بالاي دختران به دلبستگي كه منجر به وابستگي بيشتر به والدين و نهايتاً اعمال شيوه هاي رفتاري مقابله با استرس ناسازگارانه در بين آنها مي شود.