اثربخشي آموزشي گروهي شناختي – رفتاري و تحليل رفتار متقابل بر سلامت عمومي دانشجويان دختر

فاقد عنوان و چكيده لاتين

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش گروهي شناختي- رفتاري و تحليل رفتار متقابل بر سلامت عمومي دانشجويان دختر بود. به همين منظور . هدفهاي پژوهش حاضر 1. بررسي تأثير آموزش شناختي- رفتاري بر سلامت عمومي 2. بررسي تأثير آموزش تحليل رفتار متقابل بر سلامت عمومي و 3 مقايسه اين دو روش آموزشي بر سلامت عمومي مي شود وكه كدام روش درماني تأثير بيشتري برسلامت عمومي و شادكامي دانشجويان دارد. به همين منظورجامعه پژوهش حاضر 500 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه غير انتفاعي شفق نشتارود مي باشد. 200 نفر از دانشجويان دختر به پرسشنامه ها پاسخ دادند، و از بين 70 نفري كه از پرسشنامه سلامت عمومي نمره بالاي 22 را كسب كرده بودند. 36 نفر به تصادف انتخاب و باز به تصادف در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل جايگزين شدند. آزمودني ها در گروههاي آزمايشي 7جلسه تحت آموزش شناختي- رفتاري و تحليل رفتار متقابل قرار گرفتند. تمامي آزمودني ها مجدد به پرسشنامه هاي مذكور پاسخ دادند . داده هاي حاصل با روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه تحليل قرار گرفت . يافته هاي پژوهش نشان داد كه بوده است روش آموزش گروهي شناختي رفتاري و تحليل رفتار متقابل بر سلامت عمومي مؤثربوده است و فرضيه اول تأييد شد واين دو روش پژوهشي بر مولفه هاي اضطراب و اختلال كاركرد اجتماعي مؤثر بوده اند ولي بر افسردگي و علائم جسماني بي تأثير بوده اند. ولي به طور كلي بين دو روش از لحاظ آماري در هيچ يك از متغيرهاي وابسته تفاوت معناداري وجود نداشت. لذا مي توان مي توان نتيجه گرفت كه روش آموزشي شناختي –رفتاري و تحليل رفتار متقابل هر دو بر افزايش سلامت عمومي افراد مؤثر بوده و ميتوان از اين روشها براي افزايش اين دو مولفه استفاده نمود.