الگوي پيش بيني علايم اضطراب اجتماعي بر پايه عامل سرشتي بازداري رفتاري و عوامل شناختي

فاقد عنوان و چكيده لاتين

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي الگوي پيش بيني علايم اضطراب اجتماعي بر پايه مولفه تكاملي -سرشتي بازداري رفتاري و مولفه هاي شناختي بود. در اين مطالعه فرض بر اين بود كه بازداري رفتاري به عنوان يكي از علل تاريخچه اي نوعي و فردي علايم اضطراب اجتماعي، به همراه مولفه هاي فردي و شناختي مانند سوگيري در توجه و تعبير رخدادهاي اجتماعي، موجب بروز علايم اضطراب اجتماعي ميشود. تعداد 408 دانشجوي شاغل به تحصيل در دانشگاه هاي شهر تهران در اين پژوهش شركت كردند. اين دانشجويان، پرسشنامه بازداري رفتاري بزرگسالان، پرسشنامه گذشته نگر بازداري رفتاري، پرسشنامه كانون توجه، پرسشنامه پيامدهاي رويدادهاي منفي اجتماعي و پرسشنامه اضطراب اجتماعي را تكميل كردند. تمامي متغيرها، به طور معني داري با اضطراب اجتماعي همبستگي داشتند. همچنين متغيرهاي سرشتي و شناختي در بروز علايم اضطراب اجتماعي تاثير معني داري داشتند. در نهايت الگوي پيش بيني كه در آن بازداري رفتاري به همراه عوامل شناختي موجب بروز علايم اضطراب اجتماعي مي گردد، مورد تاييد قرار گرفت. با توجه به نتايج اين پژوهش ميتوان از ابزارهاي پژوهش به عنوان وسيله اي براي پيش بيني و در نهايت غربالگري افراد در معرض ابتلا به اضطراب اجتماعي بهره برد. همچنين با توجه به تاثير عوامل شناختي در بروز علايم اضطراب اجتماعي، مي توان آموزش هاي مبتني بر شكل گيري باورها و ديدگاه هاي متناسب و منطقي را از سنين پايه شروع كرد. همچنين مي توان اين آموزش ها را در درمان نيز به كار برد.