بررسي شاخص برداشت گياه ذرت در شرايط كم آبياري بخشي ريشه و ورمي كمپوست در دو نوع بافت خاك

فاقد عنوان و چكيده لاتين

با توجه به اهميت گياه ذرت در سبد غذايي مردم، پژوهشي با هدف بررسي شاخص برداشت گياه ذرت در شرايط كم آبياري و وجود ورمي كمپوست در دو نوع بافت خاك سبك و سنگين در سال زراعي 1396 انجام شد. آزمايش به صورت كرت هاي دو بار خرد شده (اسپليت اسپليت پلات) در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. روش هاي آبياري شامل آبياري كامل (FI)، كم آبياري بخشي ريشه در سطح 65% (PRD65) و كم آبياري بخشي ريشه در سطح 55% (PRD55) به عنوان عامل اصلي، انواع روش هاي كوددهي شامل 100% كود شيميايي (C100)، 25% ورمي كمپوست به اضافه 75% كود شيميايي (C75-V25) و 50% ورمي كمپوست به اضافه 50% كود شيميايي (C50-V50) به عنوان عامل فرعي و خاك هاي با بافت سنگين (S1) و سبك (S2) به عنوان عامل فرعي فرعي در نظر گرفته شد. با توجه به نتايج، بيشترين صرفه جويي مربوط به اعمال PRD55 و C50-V50 بود. بررسي تيمارها نشان داد كه بيشترين مقدار عملكرد دانه مربوط به تيمار FI و C75-V25 در خاك لومرسي به ميزان 5/7 تن در هكتار بود. كمترين مقدار عملكرد دانه به ميزان 3 تن در هكتار در PRD55 و C50-V50 مربوط به خاك شني بود. در بررسي عملكرد بيولوژيك نيز بيشترين و كمترين عملكرد بيولوژيك به ترتيب مربوط به FI و C75-V25 برابر 6/27 در خاك لومرسي و PRD55 و C50-V50 برابر 15/9 در خاك شني بود. بيشترين شاخص برداشت مربوط به تيمار FI و C50-V50 در خاك لوم رسي برابر با 0/273 و كمترين شاخص برداشت مربوط به تيمار PRD55 و C50-V50 در خاك شني برابر با 0/188 بود.