توزيع مكاني و باندهاي ارتفاعي انباشت و ذوب برف در حوزه آبخيز كسيليان مازندران

فاقد عنوان و چكيده لاتين

شكل رابطه ارتفاع- بارش برف ميتواند به شدت حتي در مسافت هاي كوچك متفاوت باشد. در اين پژوهش، به توزيع مكاني انباشت و ذوب برف در ارتباط با باندهاي مختلف ارتفاعي براساس داده هاي متوسط حداقل، ميانگين و متوسط حداكثر ماهانه در حوزه آبخيز كسيليان مازندران پرداخته شده است. در مرحله نخست نقشه پايه محدوده مورد مطالعه در مقياس 25000 براي بررسي ويژگيهاي ارتفاعي منطقه تهيه شد. براي تجزيه و تحليل عامل درجه حرارت از داده هاي درازمدت 11 ايستگاه تبخيرسنجي، كليماتولوژي و سينوپتيك استفاده و مقادير پارامترهاي‌ متوسط حداقل، متوسط حداكثر و ميانگين ماهانه دما استخراج و سپس معادلات گراديان اين پارامترها در ماههاي مختلف تعيين و با استفاده از روابط بهدست آمده رژيم حرارتي محدوده حوضه تعيين شد. در نهايت باندهاي ارتفاعي و الگوهاي مكاني سطوح برفگير (برف غيرقابل ذوب و برف قابل ذوب) و سطوح فاقد برف مشخص شد. نتايج نشان ميدهد كه در ماههاي دي و بهمن به طور متوسط تمام سطح حوزه آبخيز كسيليان پوشيده از برف است. همچنين به طور متوسط از ماه اسفند، نواحي پايين دست حوضه به تدريج از پوشش برفي خالي مي شود؛ به طوريكه در ماههاي تير، مرداد و شهريور به طور متوسط هيچ پوشش برفي در منطقه مورد مطالعه وجود ندارد. همچنين از نتايج ميتوان دريافت كه بارش برف از ماه مهر در ارتفاعات اين منطقه دور از انتظار نبوده، اتفاقي طبيعي محسوب ميشود.