شماره ركورد كنفرانس :
4601
عنوان مقاله :
بررسي ويژگي‌هاي مادران در قصه‌هاي كهن ايران
پديدآورندگان :
طيب رويا royatayeb@yahoo.com دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشگاه شيراز، بخش آموزش و پرورش پيش‌دبستاني و دبستاني، شيراز، ايران. , خوشبخت فريبا khoshbakht@shirazu.ac.ir دانشيار مباني تعليم و تربيت، دانشگاه شيراز، بخش آموزش و پروش پيش‌دبستاني و دبستاني، شيراز، ايران.
كليدواژه :
ويژگي‌هاي مادران , ادبيات كهن ايران , قصه‌هاي صبحي.
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي نقش و جايگاه مادر
چكيده فارسي :
ادبيات شفاهي هر قومي بيانگر باورها و عقايد آن قوم است كه سينه‌به‌سينه به نسل‌هاي بعدي منتقل مي‌شود. بررسي اين آثار مي‌تواند عقايد نسل‌هاي گذشته را براي نسل‌هاي بعدي روشن سازد. هدف از مطالعه‌ي حاضر بررسي ويژگي‌هاي مادران در قصه‌هاي كهن ايران است. رويكرد پژوهش حاضر تحليل محتواي كيفي و ملاك تحليل داستان‌ها با توجه به فرعي و اصلي‌بودن شخصيت مادر، داشتن يا نداشتن قدرت جادويي و ويژگي‌هاي ظاهري و رفتاري بوده است. ازاين‌رو، تمام قصه‌هاي ايراني (53 قصه) كه در كتاب قصه‌هاي صبحي، نوشته‌ي فضل‌الله مهتدي بوده، به‌صورت جداگانه و به‌مثابه يك كل واحد بررسي شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه مادران در قصه‌هاي ايراني، قدرت جادويي نداشتند و از قدرت طبيعي خويش استفاده مي‌كردند. آن‌ها شخصيتي صبور، دلسوز و فداكار و باتدبير داشتند. هنگامي‌كه مادر شخصيت اصلي داستان است، همانند قصه‌هاي بز زنگوله پا و كدو قلقله‌زن، او فردي شجاع و باهوش است كه كليشه‌هاي مربوط به جنسيت زن را مانند ترسو بودن، درهم مي‌شكند و در قصه‌هايي كه وي شخصيت فرعي دارد، همانند قصه‌ي كلاغ و روباه و پيله‌ور، علي‌رغم فرعي‌بودن باعث قهرمان‌شدن شخصيت اصلي داستان مي‌شود.
