ارزيابي و مقايسه فني روش هاي برداشت ماشيني سيب زميني در الگوهاي مرسوم كشت استان خراسان رضوي

بخش اعظمي از هزينه هاي توليد سيب زميني مربوط به مرحله برداشت مي باشد. در اغلب موارد كشاورزان از ماشين هاي سيب زميني كن يك يا دو رديفه استفاده مي كنند و براي جمع آوري سيب زميني از روي رديف از نيروي كارگري استفاده مي كنند. اين روش برداشت علاوه بر صرف وقت و افزايش هزينه هاي كارگري، در مزارع بزرگ، موجب تاخير در برداشت شده كه فرارسيدن سرماي پاييزي محصول توليدي را در اغلب موارد تهديد مي كند. اين تحقيق به منظور ارزيابي فني عملكرد ماشين هاي برداشت در الگوهاي كشت منطقه به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي در منطقه جلگه رخ تربت حيدريه شركت اجرا شد. در اين تحقيق تاثير روش كاشت در دو سطح (كاشت با سيب زميني كار دورديفه ساخت داخل و كاشت با سيب زميني كار شش رديفه وارداتي) ، روش برداشت در سه سطح (استفاده از سيب زميني كن دو رديفه و جمع آوري سيب زميني توسط كارگر، استفاده از كمباين كششي برداشت سيب زميني، استفاده تلفيقي از سيب زمين كن دو رديفه و كمباين كششي برداشت سيب زميني) و رطوبت خاك در دو سطح (11 و 15درصد) بر انرژي مصرفي انرژي در واحد سطح ، ضايعات حين برداشت، توان مورد نياز ماشين ، مصرف سوخت و ظرفيت مزرعه اي بررسي شد. نتايج نشان داد كه بالاترين ظرفيت مزرعه اي متعلق به روش برداشت تلفيقي و كاشت با كارنده شش رديفه است.