بررسي پارامترهاي خشك شدن خلائي گياه استويا

ازآنجايي‌كه امروزه استويا به‌عنوان يك گياه مهم داروئي و صنعتي شناخته مي¬شود، تغييرات خواص فيزيكي آن در طي خشك شدن خلائي بررسي گرديد. تأثير پارامترهاي خشك شدن بر خواص فيزيكي رنگ، توانايي باز جذب آب و نرخ خشك شدن استويا بررسي شد. در اين تحقيق پارامترهاي خشك‌كردن خلائي شامل سه سطح فشار kpa10، 14 و 18 و سه سطح دماي C°40، 50 و 60 انتخاب گرديدند. متغيرهاي دماي هواي گرم و فشار خلاء براي خشك¬كن¬ها به‌طور قابل‌توجهي بر زمان خشك شدن نمونه¬ها تأثير داشت و شدت تأثير دما بر زمان خشك شدن نمونه¬ها بيشتر از فشار خلاء مي¬باشد. مدل ميديلي از بين مدل¬هاي لايه‌نازك، با ضريب تبيين بالا (999/0= R2) دقت خوبي را در مدل‌سازي خشك شدن گياه استويا از خود نشان داد. كم¬ترين تغيير رنگ (982/8=ΔE) نسبت به نمونه تازه در كم¬ترين فشار (kPa10) و بيش¬ترين دماي (°C60) خشك¬كن خلائي به دست آمد. با افزايش دما ميزان بازجذب آب افزايش يافت. به‌طوري‌كه دماي 60 درجه سلسيوس داراي بيش¬ترين و 40 درجه سلسيوس داراي كم¬ترين بازجذب آب به دست آمد. رابطه عكسي بين فشار خلاء و ميزان بازجذب آب وجود دارد و بيشترين بازجذب آب مربوط به فشار 10 كيلو پاسكال و كم¬ترين آن مربوط به فشار 18 كيلو پاسكال مي¬باشد. با افزايش دما و فشار ميزان انرژي مصرفي در طي فرآيند خشك‌كردن افزايش پيدا مي¬كند ولي به دليل كاهش زمان خشك شدن در دماها و فشارهاي بالا انرژي مصرفي در كل كاهش پيدا مي¬كند.