رابطه شيوه هاي فرزندپروري با شادكامي در دانش‏آموزان دبيرستانهاي شهر تهران

هدف اين پژوهش، بررسي ارتباط شيوه هاي فرزندپروري با شادكامي در دانش آموزان بود. روش اين پژوهش، توصيفي – همبستگي و جامعه آماري آن كليه دانش‏آموزان دبيرستانهاي شهر تهران بود. دادههاي تحقيق از 120 دانش آموز كه با روش نمونهگيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند، جمعآوري گرديد. براي جمعآوري اطلاعات از پرسشنامه فرزندپروري يانگ (YPI) و پرسشنامه شادكامي آكسفورد استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمونهاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه نتايج نشان دادند كه بين شيوه هاي فرزندپروري با همه عوامل شادكامي ارتباط مثبت معنادار دارد. شيوه فرزندپروري سهل گيرانه از عوامل شيوه هاي فرزندپروري با همه عوامل شادكامي به جز عزتنفس و رضايت خاطر رابطه مثبت معناداري وجود دارد. همچنين شيوه فرزندپروري مستبدانه از عوامل شيوه هاي فرزندپروري با همه عوامل شادكامي بجز رضايت از زندگي و رضايت خاطر ارتباط منفي معنادار وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه شيوه هاي فرزندپروري با توان بالايي قادر به پيشبيني شادكامي در دانش آموزان مي باشد.