بررسي رابطه بين دينداري و سازگاري اجتماعي در بين معلمان ناحيه يك آموزش و پرورش

اين مقاله با عنوان بررسي رابطه ي بين دينداري و سازگاري اجتماعي در بين معلمان ناحيه يك آموزش و پرورش شهرستان اردبيل، بر آن است كه رابطه بين دينداري و سازگاري اجتماعي را مشخص كند. بر اين اساس در اين تحقيق با الگوبرداري از تئوري ديني آلپورت با جهت گيري بيروني «بعد مناسكي و پيامدي» دين، و جهت گيري دروني «بعد اعتقادي و عاطفي» دين، با سازگاري اجتماعي ميزان و نوع رابطه را مشخص كند. براي اين منظور جامعه آماري ما شامل كليه معلمان زن و مرد شاغل در ناحيه يك شهر اردبيل كه حدود 570 نفر بودند را شامل مي شد از اين تعداد 230 نفر با استفاده از فرمول كوكران بعنوان نمونه آماري ما انتخاب، و به پرسشنامه ما كه محقق ساخته بود پاسخ دادند.اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار Amos 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصله از بررسي رابطه بين دينداري با چهار مؤلفه ي «بعد مناسكي، پيامدي، اعتقادي و عاطفي دين» بعنوان متغيرهاي مستقل، با سازگاري اجتماعي (متغير وابسته) مي باشد. با استفاده مدل رگرسيون مشخص شد كه هر كدام از متغيرهاي مستقل تا چه اندازه، و چگونه با متغير وابسته رابطه دارد و ميزان و همپوشاني آنها در رابطه شان با متغير وابسته به چه ميزان است.