روانشناسي فضاهاي آموزشي

محيط هاي يادگيري از عناصري تشكيل خواهند شد كه در كنار هم معنادار مي شوند. ويژگي ها و كيفيت هاي هركدام از اين عناصر در شكل گيري رفتارهاي مختلف مؤثر مي باشند. معماري، هنري است كه ما را دربرگرفته است و انسان ها بيش از آن كه بر فضا تأثير بگذارند، از آن تأثير مي پذيرند. آموزش و به تبع آن محيط هاي آموزشي بيشترين اثر و نقش را بر ذهنيت و تمدن سازي جوامع به-عهده دارند. لازمه اصلاح كالبد آموزش و پرورش، ايجاد فضاهاي مرتبط با فعاليت دانش آموزان است؛ فضاهايي كه داراي شرايط مناسب و مطلوب براي رشد فيزيكي، ذهني، عاطفي و اجتماعي كودكان مي باشد كه تحقق اين امر از طريق طراحي جزئيات فضاها باتوجه به الگوهاي رفتاري كودكان امكان پذير مي گردد. محققان روانشناسي محيط، با مطالعه الگوهاي رفتاري كودكان در محيط -هاي آموزشي به مواردي مؤثر از قبيل اندازه، نورپردازي و ... كه نقش عمده اي در افزايش يادگيري دارند، برخورده اند كه در جريان مقاله، به بررسي دقيق تر آن ها پرداخته خواهد شد. در بسياري از كشورها، دست اندركاران ساخت مدارس، تحقيق و پژوهش را به عنوان مرجع طراحي ساختمان هاي خود انتخاب كرده اند و پيشنهاد مي كنند كه طرح و معماري، به خصوص در طراحي فضاهاي آموزشي، بر تدريس و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان تأثير به سزايي مي گذارد.