بررسي رابطه بين محيط پرخطر، جو ايمني و رفتارهاي ايمني؛ مطالعه موردي: مجتمع مس سرچشمه

بسياري از كارگران بيش از يك سوم زندگي كاري خود را در محيط كار مي‌گذرانند و در اين زمان با انواع خطرات شغلي روبه‌رو هستند. حوادث محل كار يكي از مباحث مهم مديريت منابع انساني است. اين مطالعه بر اساس يك نظريه شناختي اجتماعي و همچنين چارچوب سه‌گانه فرهنگ كلي ايمني يك مدل تركيبي از مديريت ايمني را ارائه مي‌دهد. هدف اين مدل آشكار ساختن روابط سببي بين محيط پرخطر، جو ايمني و رفتارهاي مختص به ايمني است. تحقيق به روش توصيفي-همبستگي انجام مي‌شود و جامعه آماري تحقيق را پرسنل مس سرچشمه تشكيل مي‌دهند. از بين 4001 نفر كاركنان مجتمع مس سرچشمه رفسنجان، به وسيله فرمول كوكران 351 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه‌ها توزيع و 232 پرسشنامه بازگردانده شد. داده‌هاي تحقيق از طريق پرسشنامه جمع‌آوري و براي تجزيه‌وتحليل آن‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين محيط پرخطر و مشاركت ايمني و رفتارهاي مختص به ايمني كارگر رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. اين مدل تلفيقي به يك راه‌حل جامع منجر شده است كه ابعاد رفتاري و روان‌شناختي كارگر و ابعاد سازماني و محيطي مديريت ايمني را مدنظر قرار مي‌دهد.