تاثير الياف فولادي و الياف پليمري بر دوام بتن سبك در محيط اسيدي

بتن اليافي در حقيقت نوعي كامپوزيت است كه با به كارگيري الياف تقويت كننده داخل مخلوط بتن، مقاومت كششي، برشي، سايشي و فشاري آن افزايش مي يابد. اين تركيب كامپوزيتي، يكپارچگي و پيوستگي مناسبي داشته و امكان استفاده از بتن به عنوان يك ماده شكل پذير جهت توليد سطوح مقاوم پرانحنا را فراهم مي آورد. بتن اليافي از قابليت جذب انرژي بالايي نيز برخوردار است و تحت اثر بارهاي ضربه اي به راحتي از هم پاشيده نمي شود. شاهد تاريخي اين فناوري، كاربرد كاهگل در بناي ساختمان است. در واقع بتن اليافي نوع پيشرفته اين تكنولوژي مي‌باشد كه الياف طبيعي و مصنوعي جديد، جانشين كاه و سيمان جانشين گل به كار رفته در تركيب كاهگل شده‌اند. امروزه با استفاده از انواع الياف شيشه، پلي‌پروپيلن، فولاد و بعضاً كربن، توليد انواع بتن هاي كامپوزيتي در كاربردهاي مختلف صنعتي ممكن گرديده و به‌كارگيري آنها دركشورهاي پيشرفته دنيا مورد قبول بخش ساختمان و عمران واقع شده است. بتن اليافي خواص مناسبي همچون شكل‌پذيري بالا، مقاومت فوق‌العاده، قابليت جذب انرژي و پايداري در برابر ترك خوردن را دارا مي باشد كه متناسب با آنها مي توان موارد كاربرد فراواني براي آن يافت. به طور مثال در ساخت كف سالن‌هاي صنعتي، مي توان از اين نوع بتن به جاي بتن مسلح متداول سود جست اين نوع بتن از بهترين مصالح مورد استفاده در ساخت بناهاي مقاوم‌ به‌ ضربه، همچون سازه پناهگاه ها و انبارهاي نگهداري مواد منفجره به شمار مي رود و بناي شكل گرفته از بتن، قابليت فوق العاده اي در جذب انرژي ضربه دارد. همچنين در ساخت باند فرودگاه ها به خوبي مي توان از اين نوع بتن كمك گرفت. اما از آنجا كه نحوه قرار گرفتن الياف داخل بتن كاملاً تصادفي مي باشد، از اين بتن معمولاً نمي توان به نحو مطلوبي در ساخت تيرها و ستون‌ها بهره گرفت و در اين نوع سازه ها استفاده از روش سنتي و شبكه بندي فولادي به‌صرفه تر و مناسب تر مي باشد. لازم است به اين نكته توجه شود كه ناكارآمدي يك تكنولوژي جديد در نقاط ضعف خود نبايد مانع ناديده گرفتن كاربردهاي مناسب آن در نقاط قوت آن و عدم توجه به آن گردد.