بررسي چگونگي ايجاد خاطره جمعي به كمك طراحي شهري در بافت هاي جديد

ايجاد خاطره جمعي در بافت هاي جديد خاطره جمعي خاطره مشترك افراد از وقايع و رويدادهاي تجربه شده به وسيله آن ها، به عنوان عضوي از گروه، در چارچوبي اجتماعي و فضايي است. خاطرات جمعي از طريق افزودن معني به فضا، به ارتقاي هويت مكاني مي انجامند و اين هويت مكاني، بازشناسي و ارتقاي هويت شخص را به دنبال دارد. از اين منظر، بي توجهي به مقوله خاطره جمعي در بافت هاي جديد شهري مي تواند عواقب ناخوشايندي همچون بحران هاي هويتي را در پي داشته باشد. در اين پژوهش، در ابتدا مفهوم خاطره و خاطره جمعي و ارتباط آن با مكان و بافت هاي شهري از طريق مطالعه اسنادي آراي انديشمندان شناسايي شده و معيارها و عوامل تأثير گذار بر شكل گيري و حفظ خاطرات جمعي در عرصه عمومي شهر استخراج گرديده است. پس از آن، عوامل تأثير گذار بر شكل گيري، يادآوري و تداوم خاطره در بافت هاي جديد شهري با استفاده از تحليل محتوا با بررسي نظريات انديشمندان فعال در اين حوضه استخراج گرديده و در نهايت اهميت هر يك از اين عوامل با استفاده از نتايج بررسي تطبيقي تعيين شده است. حس تعلق، مشاركت ، شناخت ، رضايتمندي، رضايتمندي از جمله مؤلفه هاي مرتبط با كاراكتر ايجاد حس خاطره جمعي بوده اند. نتايج اين پژوهش نشان داده است كه اين عوامل از سه طريق بر شكل گيري و تداوم خاطره در بافت هاي جديد شهري تأثيرگذارند: زمينه سازي براي وقوع رويداد، كمك به شكل گيري تصوير ذهني و زمينه سازي براي تداوم خاطره.