مدل مفهومي راهبردهاي خلاق مبنا در شهرهاي متوسط و كوچك اندام

شهرهاي خلاق واقعيت جهان فراصنعتي و هزاره سوم هستند. اين گونه شهرها مبتني بر مجموعه اي از مولفه ها نظير تاكيد بر طبقه خلاق، فناوري، نوآوري، تسامح و تساهل و استعداد هستند. با وجود اين، پژوهشگران و صاحب نظران عمدتا بر قابليت مولفه هاي خلاق در كلان شهرها متمركز شده اند و از پتانسيل شهرهاي كوچك و متوسط اندام در جذب طبقه خلاق غفلت ورزيده اند. بر همين اساس هدف تحقيق حاضر تاكيد بر قابليت ها و امكانات شهرهاي كوچك و متوسط در جذب نمودهاي خلاقيت مي باشد. روش پژوهش حاضر توصيفي و تحليلي است. نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد محيط اجتماعي(محيط باز و مبتني بر مدارا يا تسامح و تساهل، درك تفاوت ها و غيره)، بخش عمومي(كاركنان متخصص، حرفه گرايي گرايي و ..)، محيط اقتصادي(صنايع فرهنگي، صنايع خلاق، تحقيق و توسعه و غيره)، امكانات رفاهي(مكان هاي سوم، جشنواره ها، رويدادها و ...)، محيط طبيعي(محيط پاك، فضاي سبز، كربن پايين، پسماند پايين)، محيط نمادين(تصوير، هويت، تاريخ) و محيط كالبدي(مسكن، طراحي شهري) مهمترين مولفه ها و شاخص هاي ي شهر خلاق هستند. افزون بر اين مجموعه اي از امكانات در شهرهاي كوچك و متوسط اندام مشتمل بر امكانات رفاهي طبيعي( آب و هوا، حومه هاي متمايز و خوش منظره داراي تنوع هاي توپوگرافيگي)؛ امكانات رفاهي تاريخي(ميراث هاي باستان شناسي و معماري و ميراث هاي نامحسوس نظير يادبودها، شواهد و افسانه ها، سنت ها)؛ امكانات رفاهي طبيعي نمادين( مشاركت اجتماع، اجتماع پذيري و محله گرايي، سرمايه اجتماعي، انجمن هاي مدني) و محيط كالبدي(خدمات اجتماعي و بهداشتي، مدارس با كيفيت، هتل ها، رستوران ها، مكان هاي ميتينگ، استاديوم ها) زمينه را براي جذب طبقه خلاق فراهم مي نمايد. در واقع، محيط هاي منحصر به فرد و زيبا، سرمايه اجتماعي، پيوندهاي قوي و فرد گرايي در اين گونه شهرها به عنوان فاكتورهاي جذب كننده افراد خلاق عمل مي كنند.