ارزيابي تاثير رويكرد طراحي محيطي (CPTED) بر ارتقا امنيت و كاهش جرائم در فضاهاي جمعي شهري

با گسترش شهرها و افزايش شهرنشيني و به دنبال آن بروز معضلات اجتماعي ،امنيت شهروندان در فضاهاي شهري داراي اهميت ويژه اي گشت و به عنوان يكي از اولويت هاي اساسي حرفه مندان و تئوري پردازان شهري نيز تبديل شده است.ايجاد محيطي امن و دور از جرم يكي از معيارهاي رضايتمندي افراد از فضاهاي انسان ساخت محسوب مي شود.حفظ امنيت و آرامش يكي از اهداف معماري بناست كه اين مهم از طريق امنيت كالبدي بوجود مي آيد.فضاهاي جمعي و عمومي به دليل بي توجهي و كمبود حس تعلق، زمينه آسيب اجتماعي را فراهم كرده اند.به اين دليل مي توان با طراحي محيط هاي انسان ساخت معماري امكان حضور افراد در اين عرصه ها و فعاليت هاي اجتماعي بدون ترس و واهمه را فراهم كرد.آنچه از امنيت ياد مي شود ناشي از ساختار كالبدي،اجتماعي و عملكردي محيط است.لذا براي افزايش آن ميبايست معيارها و ضوابط را براي طراحي مدنظر قرار داد.از راهبردهاي فيزيكي افزايش امنيت، پيشگيري از جرم از طريق طرلحي محيطي(CPTED) مي باشد كه از كارامدترين راهكارهاي تامين امنيت كالبدي با استفاده از كاهش فرصت هاي مجرمانه در فضاهاي انسان ساخت مي باشد.روش تحقيق پژوهش حاضر تحليلي و اسنادي است كه به تبيين محتوايي و مكانيسم اين رويكرد دراماكن عمومي شهري توجه خواهد كرد.نتايج پژوهش حاضر بر پايه اسناد تحليلي و تجارب كاربردي نشان از آن دارد كه مي توان از طريق طراحي فضاهاي جمعي از ميزان وقوع جرائم شهري كاسته و در قالب راهكارهاي اجرايي و راهبردي مورد اشاره قرا گرفته است.