تعيين ارتباط كارآفريني سازماني ومديريت زمان در ميان مديران ورزشي

determination of cooperation entrepreneurship communication and management of time among sport managers

كارآفريني به عنوان پديده اي نو ظهور ، به تازگي در محافل علمي ايران مطرح شده است . احياي تحقيقات و عمليات كارآفريني در دنيا به دهه 1980 ميلادي باز مي گردد؛ كه آن را انقلاب كارآفرينانه نام گذاري كرده اند. استفاده موثر واثر بخش اززمان ضرورتي اجتناب ناپذير براي موفقيت درعرصه كاروزندگي است . مديريت زمان شامل مجموعه اي از مهارتها براي كنترل كردن و استفاده بهتر از زمان است. پژوهش حاضر، با هدف بررسي ارتباط بين مهارت هاي سازماني مديريت زمان و كارآفريني مديران ورزشي استان قزوين انجام شده است. روش تحقيق از نوع توصيفي ـ همبستگي مي باشد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ را كليه مديران ورزشي قزوين تشكيل دادند. كه از اين بين 87 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. در اين پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد مقيمي و همكاران(1390)، براي سنجش مولفه مهارت مديريت زمان و همچنين براي سنجش كارآفريني از پرسشنامه استاندارد الين بيج (2009)، استفاده شد كه براي تعيين اعتبار (روايي) و حصول اطمينان از قابليت اجراي پرسشنامه ها با 10 نفر از اساتيد مديريت ورزشي مشورت شد و نظر آنها در تهيه و اصلاح پرسشنامه ها اعمال گرديد و پس از بر طرف كردن نكات مبهم پرسشنامه نهايي در اختيار نمونه آماري قرار گرفت. همچنين پايايي آن براي سوالات مديريت زمان 91/ 0 و براي مديريت كارآفريني 86/ 0 بدست آمد كه پرسشنامه مورد استفاده را تاييد نمود. نتايج نشان داد كه ارتباط مثبت و معني دار بالايي بين مؤلفه مهارت مديريت زمان و كارآفريني مديران ورزشي وجود دارد (01/ 0, p 81/ 0r=). به همين خاطر پيشنهاد مي گردد كه پايگاه نظام مديريت دانش يكپارچه در سطح سازمان ها ايجاد گردد تا مديران را در امر دريافت به موقع اطلاعات و دانش در جهت بهره گيري از ظرفيت هاي ملي و بين المللي مساعدت نمايد.