بررسي و تحليل افسانه‌هاي ديني و فلسفي ايران

پژوهش حاضر به بررسي و تحليل افسانه‌هاي ديني ‌و ‌فلسفي ايراني از ديدگاه ريخت‌شناسي بر اساس كتاب ريخت‌شناسي افسانه‌هاي جادويي پگاه خديش كه بر پايه‌ي نظريه‌ي پراپ براي افسانه‌هاي ايراني نگاشته شده است، مي‌پردازد و همچنين با بررسي ادبيات كودك‌و‌نوجوان و تأثير افسانه‌ها بر اين گروه سني به اين حقيقت دست مي‌‌يابد كه بسياري از مباحث ديني‌و‌فلسفي را مي‌توان در قالب افسانه براي مخاطب كودك ‌و‌ نوجوان بيان كرد چرا كه كودكان بنا بر مقتضاي سنشان علاقه و توجه بيشتري به گونه‌هاي داستاني ادبيات فارسي از خود نشان مي‌دهند و استفاده از گونه‌ي افسانه، انواع مضامين و درونمايه‌هاي ديني و فلسفي را بهتر در ذهن مخاطب كودك ‌و‌ نوجوان جايگير مي‌سازد. روش تحقيق در اين پايان‌نامه مبتني بر ابزار كتاب خانه اي است و‌‌يافته‌هاي پژوهشي به شكل توصيفي– تحليلي ارائه مي‌گردند. ابتدا انواع درونمايه و مضامين مرتبط با دين و فلسفه در افسانه‌هاي ايراني بنا بر كاركردشان طبقه‌بندي شده و سپس مورد تجزيه و تحليل قرار خواهند گرفت و هم‌چنين نقش اين انديشه‌ها در آثار ادبي كودك‌و‌نوجوان و تاثير آن در روند كلي افسانه‌ها و ساختار روايي آثار ادبي معاصر، به ويژه افسانه‌ها بررسي خواهد شد. اطلاعات به دست آمده در آغاز فيش‌برداري شده، سپس اين فيش‌ها طبقه‌بندي و مورد تجزيه و تحليل قرار خواهند گرفت. با بررسي‌هاي به عمل آمده مشخص مي‌شود كه پربسامدترين مضامين ديني‌و‌فلسفي در افسانه‌هاي ايراني، موضوع مرگ و تولد است.