اثر وضعيت هاي مختلف ايستا بر تعادل مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال

درك تغيير نوسانات پاسچر در وضعيت هاي مختلف ايستادن افراد داراي زانوي پرانتزي، بينش خوبي براي پيش گيري از بروز استئوآرتريت زانو در اين افراد خواهد داد. لذا هدف تحقيق حاضر، مقايسه تعادل ايستا در وضعيت‌هاي مختلف ايستادن مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال بود. 40 مرد داراي زانوي پرانتزي و زانوي نرمال در اين تحقيق شركت كردند.. هر آزمودني در سه وضعيت ايستادن روي صفحه نيروسنج قرار گرفت. براي تجزيه تحليل داده ها از نرم افزار Matlab و SPSS و براي مقايسه متغيرهاي وابسته مورد نظر از آزمون تحليل واريانس مختلط در سطح معناداري05/0 P ≤ استفاده شد. تعادل ايستا در وضعيت تك پا چشم باز بين دو گروه پرانتزي و نرمال تفاوت معناداري داشت(05/0P ≤) درحالي كه در وضعيت هاي تك پا چشم بسته و تك پا سربالا تفاوت معناداري مشاهده نشد. احتمالاً يك دليل بالاتر بودن خطر آسيب ديدگي و ابتلا به استئوآرتريت زانو در افراد داراي زانوي پرانتزي افزايش نوسانات مركز فشار باشد و پيشنهاد مي‌شود براي كاهش اين خطرات بر حركات اصلاحي تمركز شود.