تأثير 8 هفته تمرينات هوازي زير بيشينه در حين دياليز بر سطح كلسيم و كيفيت زندگي بيماران همودياليزي شهرستان بجنورد

مطالعه حاضر با هدف مقايسه تأثير 8 هفته تمرينات هوازي زير بيشينه در حين دياليز بر سطح كلسيم و كيفيت زندگي بيماران همودياليزي صورت گرفت. روش تحقيق: تعداد 20 نفر بيمار همودياليزي به صورت داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند.آزمودني ها بطور تصادفي به دو گروه تمريني و كنترل تقسيم شدند(گروه تمريني: سن 31/6±8/7 سال، قد 1/6±0/2متر، وزن 55/6 ±1/6kg ؛ گروه كنترل: سن 32/1±4/5 سال، قد 1/7±0/4متر، وزن 57/6 ±1/7kg). گروه تمريني به مدت هشت هفته (هفته‌اي3جلسه تمرين و هر جلسه به مدت30دقيقه) تمرين هوازي زير بيشينه را روي دوچرخه آزمايشگاهي انجام دادند. براي بررسي متغيرهاي بيوشيميايي، عمل خون‌گيري بعد از 12 ساعت ناشتايي و در دو مرحله، يعني قبل و بعد از انجام هشت هفته تمرين هوازي انجام شد و پرسشنامه كيفيت زندگي FS-36 توسط آزمودني‌ها تكميل گرديد . تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزار spss نسخه16انجام شد. براي مقايسه نتايج دو گروه، ازT مستقل و براي مقايسه نتايج درون گروهي از T همبسته، استفاده شد(05/0P ).يافته‌ها: نتايج تحقيق حاضر تفاوت معناداري را در ميزان (كلسيم) و شاخص هاي كيفيت زندگي بين دو گروه بيمار نارسايي مزمن كليه نشان داد(P 0/05). نتيجه گيري: هشت هفته تمرين هوازي منظم و مداوم زير بيشينه مي‌تواند موجب بهبود يافتن در شاخص‌هاي خوني(كلسيم) شود و همچنين باعث بهبود كيفيت زندگي با زير مقياس‌هاي(كيفيت زندگي، سلامت عمومي، عملكرد فيزيكي، محدوديت ايفاي نقش به دلايل جسماني، درد و خستگي) بيماران ‌شود كه به نظرميرسد تحقيقات بيشتري درمورد شدت و مدتهاي مختلف موثر تمريني لازم است.