بررسي تاثير بي تمريني و تمرين مجدد بر روي ديواره پشتي بطن چپ وزنه برداران نخبه

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثرات بي تمريني و تمرين مجدد بر روي ديواره پشتي بطن چپ وزنه برداران نخبه با كمك متغيرهاي اكوكارديوگرافيك مي باشد. ده وزنه بردار نخبه (ميانگين و انحراف معيار سن8/3±1/19 سال، وزن23±1/104كيلوگرم، قد 2/4±1/179 سانتيمتر) به طور داوطلبانه در اين مطالعه شركت نمودند. پس از معاينات پزشكي، اكوكارديوگرافي نقطه به نقطه قلبي پس از دو ماه تمرين و متعاقب آن يك ماه بي تمريني و دو ماه تمرين مجدد انجام شد. اندازه پايان سيستول ديواره پشتي بطن چپ محاسبه شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از روش اندازه گيري تي همبسته مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. ضخامت ديواره پشتي درسيستول به طور معني داري پس از دوره بي تمريني كاهش(ميانگين تفاوت ها به ترتيب 11 گرم و 05/3 ميليمتر) و پس از دوره تمرين مجدد به طور معني داري افزايش(ميانگين تفاوت ها به ترتيب 40 گرم و 2 ميليمتر) يافت(05/0 P). مطالعه حاضرنشان داد كه بي تمريني و تمرين مجدد به طور معني داري اندازه ديواره پشتي بطن چپ را به ترتيب كاهش و افزايش مي دهد.در حاليكه دربرخي مطالعات گذشته نتايج متفاوت است كه اين هم نيازمند بررسي هاي بيشتر است.