كاربرد برخي از فن آوري هاي پيشرفته ي توليد مثلي در پرورش گاوميش

گاومیش یكی از دامهای مهم در كشورهای آسیای جنوبی و مدیترانه به شمار میرود. امروزه بازده تولیدمثلی این حیوان به دلیل برخی مشكلات از جمله مسائل مدیریتی، تغذیه نامناسب، عدم درك كافی از فیزیولوژی این حیوان و همچنین شرایط زیست محیطی به خطر افتاده است. از این رو استفاده از برخی فن آوری های كاربردی در زمینه پرورش این دام بسیار ضروری به نظر میرسد. استفاده از پروتكلهای هم زمانی فحلی به منظور افزایش بازده تولید مثلی در گاومیش اجرا شده كه این روشها مشابه روشهایی است كه در گاو مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از این پروتكلها باعت افزایش نرخ بارداری ) 30 تا 50 درصد( شده است، كه این افزایش نرخ در مقایسه با شرایط فحلی طبیعی، بسیار قابل توجه میباشد. استفاده از اسپرمهای منجمد تعیین جنسیت شده در مقایسه با اسپرمهای معمولی در میزان باروری تلیسههای گاومیش تاحدودی رضایت بخش و امیدواركننده گزارش شده است. در زمینه توسعه و تكامل فرآیند سوپراوولاسیون و انتقال جنین در محیط In vivo پیشرفتهای به دست آمده ولی در مقایسه با گاو كمتر موفق و موثر بوده است. در سالهای اخیر، استفاده از تكنیكهای اولتراسونوگرافی برای مطالعه فولیكولهای گاومیش، باعث مشخص شدن الگوهای رشد، تكامل و تحلیل فولیكول شده است كه این موفقیت به نوبه خود می- تواند منجر به بهبود باروری در گاومیش ماده میگردد.