تحليلي بررابطه بين بازي و شكل گيري شخصيت

هدف از اين تحقيق تحليلي بر شكل گيري شخصيت كودكان در بازي است. در رفتار انساني، بازي فعاليتي است منطبق بر قواعد قراردادي كه غالبا سهم قابل ملاحظه اي از شانس يعني اتفاق را در بر مي گيرد بدون آنكه داراي بازده واقعي باشد. در عين حال كه بازي كننده مي كوشد، قطع نظر از ماهيت برد، برنده شود.و فعاليتي طبيعي، لذت بخش، شگفت انگيز، پررمز و راز و وسيله اي براي بيان احساسات، برقراري روابط، توصيف تجربيات، آشكار كردن آرزوها و خودشكوفايي مي باشد. عبارت است از آماده شدن كودك براي اعمال دوره بزرگسالي است. كودك ضمن بازي و از طريق آن، زندگي كردن در دنياي معاني و ارزشهاي دنياي مادي را مي آموزد و به ارزش تلاش هاي مستمر در راه رسيدن به هدف هاي نرسيده پي مي برد. كودك اين تجربيات و كشفيات و يادگيري ها را مطابق سليقه و به طريقي كه خاص خود اوست، انجام مي دهد. در روانشناسي، شخصيت تفاوتهاي فردي مورد نظر مي باشد. زيرا اين تفاوتها فردي است كه باعث مي شود يك فرد از فرد ديگر متمايز شود و از افراد ديگر شناخته شود. از طريق بازي بچه ها نمونه هاي متعدد و پيچيده و ظريف زندگي انسانها و روابط ما بين آنها را تمرين و تكرار مي نمايند تا آنها را فرا گيرند، زيرا آنها مي يابد در بزرگسالي، در زندگي اجتماعي شركت داشته باشند. مهم ترين حالت هاي صحيح تمرينات دوران كودكي، بازي است. بازي فعاليتي است كه در آن كودك، رشد صحيح خويش را نشان مي دهد و در بازي ها، رشد و نمو كودكان در تمام زمينه ها به حركت در مي آيد. ماهيش در خود نهفته است و بازي لااقل براي كودك همه چيز است، حتي زندگي. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي تحليلي است. بازي به كودك كمك مي كند تا دنيايي را كه در آن زندگي مي كند، بشناسد، بفهمد، اداره كند و ميان واقعيت و تخيل، تفاوت قائل شود، بنابراين از ارزش درماني برخودار است. امروزه بازي، جايگاه خود را در تشخيص مسائل و مشكلات رواني كودكان و درمان آن ها پيدا كرده است. پيشنهاد مي شود در تحقيقات آتي رابطه بازي با خلاقيت را در كودكان تحليل كنند.