تاثير مدت زمان بي تمريني برعملكرد كشتي گيران نوجوان رقابتي شهرستان ملاير

هدف اين پژوهش بررسي تاثير قطع تمرينات برعملكرد (سرعت,قدرت,توان بي هوازي واستقامت) كشتي گيران است.در اين تحقيق 18 نفر از كشتي گيران آزادكار شهرستان ملاير با سابقه تمريني بيش از 5سال و ميانگين سني 1.65±18 و متوسط وزن 2.5±78.5 انتخاب شدند.شاخص هاي عملكردي اندازه گيري شدند و به دو گروه تقسيم شدند كه گروه اول بي تمريني را به مدت يك هفته و گروه دوم به مدت دو هفته تمام تمرينات آنها قطع گرديد.پس از يك هفته از گروه اول و پس از دو هفته از گروه دوم در شرايط برابر و محيط يكسان آزمون هاي عملكردي سنجيده شد.در اين پژوهش مدت بي تمريني متغيير مستقل و تغييرات عملكردي كشتي گيران متغيير وابسته بود كه براي اندازه گيري آنها از دوي 45 متر,پرس سينه,اسكات,پرتاب مديسن بال,پرش عمودي و دو 1600 متر استفاده شد.براي مقايسه داده ها از آزمونT وابسته استفاده شد.نتايج حاصل نشان داد كه يك هفته بي تمريني موجب افزايش ركورد قدرت بالاتنه و عدم افت توان بي هوازي و قدرت پايين تنه،وافت اندك در استقامت قلبي عروقي شد؛و دو هفته بي تمريني كاهش بارز در استقامت و ديگر فاكتور ها گرديد.با توجه به يافته هاي اين تحقيق توصيه مي شود كه مي توان برخي از تمرينات ورزشكار را بدون ترس از افت فاكتور هاي وابسته آن، در دوه تيپر قطع نمود ولي بيش ازين مدت منجر به افت عملكرد ورزشكار مي گردد. احتمالا براي جلوگيري از افت استقامت ادامه دادن تمرينات هوازي با حجم كم تر لازم است.