انقلاب اسلامي ايران و حقوق شهروندي(با رويكرد تحليلي بر منشور حقوق شهروندي رياست جمهوري)

اين مقاله با مروري بر متون اسلامي و قوانين اساسي كشور و مطالعات انجام يافته در اين حوزه، جايگاه شهروندي را در ايران مورد مطالعه قرار داده است. اين مطالعه نشان ميدهد كه حقوق شهروندي در دين اسلام و قوانين جمهوري اسلامي ايران جايگاه برتري دارد. در نظام جديد حقوقي ايران مهمترين سندهاي حقوق شهروندي در قالب مفاد قانون اساسي است. در يك نگاه كلي قانون اساسي، شهروندي را در قالب حقوق ملت در خود جاي داده است .، قانون اساسي گام مؤثري در فرآيند حاكميت قانون، تضمين آزادي ها و برخورداري از امكانات و... و تحقق شهروندي برداشته است. مباحث حقوقي مطرح شده در اين قوانين با معيارها و استانداردهاي جهاني حقوق بشرمنطبق است با اينكه قانون اساسي مهمترين متن مكتوب دريك جامعۀ سياسي و مستقل است اما وصول و اجراي حقوق شهروندان وقتي امكانپذير است كه قانون از مرحلۀ تصويب و تدوين به مرحلۀ اجرا و عمل برسد. بطوركلي تحقيقات متعدد نشان مي دهد كه توزيع فضايي متغيرهاي شهروندي در برنامه هاي توسعه كشور بعد از انقلاب اسلامي عليرغم تاكيد قانون اساسي به صورت نظام مند و پيوسته و راهبردي مورد توجه قرار نگرفته است و اين نشانگر اين است كه برنامه نويسان به خوبي نتوانسته اند برش عملياتي از قانون اساسي را با رهيافت هاي حقوق شهروندي تنظيم نمايند. اين مطالعات نشان مي دهند كه ايران همانند ساير كشورهاي درحال گذار از زندگي سنتي به زندگي مدرن با چالش روبرو است.