دولت و بازتوليد قدرت سياسي در ايران پس از انقلاب اسلامي

از نكات قابل تامل و قابل بررسي در علوم انساني، پديده انقلاب اسلامي و پايداري آن در طي بيش از سه دهه، علي رغم انبوه عظيم بحران ها و چالش هاست. جمهوري اسلامي در سي سال گذشته با وجود اين بحران هاي خارجي و نيز مشكلات فراوان اقتصادي و سياسي، داخلي، همچنان داراي ساختار سياسي مستحكم و باثباتي است. بررسي شدت و عمق برخي از بحران ها و چالش ها به اين نتيجه ختم مي شود كه هريك از آنها براي فروپاشي يك نظام سياسي كافي بوده است. از اين رو سوال اصلي پژوهش حاضر چرايي ثبات و پايداري قدرت در ايران است. هدفي كه در اين پژوهش دنبال مي شود بحث پيرامون عملكرد دولت در نحوه بازتوليد قدرت در جامعه خواهد بود. فرض بر اين است كه جمهوري اسلامي با تاكيد بر روشهاي فرهنگي و استفاده از ساز و برگ هاي ايدئولوژيك و ترجيح آن بر روشهاي سركوب، توانسته است به خوبي فرايند بازتوليد قدرت را ايجاد كند. روش انجام اين تحقيق كيفي و از نوع اسنادي است.براي گردآوري اطلاعات مربوط به مباني نظري و نيز داده هاي مربوط به متغيرهاي تحقيق، از تحقيقات كتابخانه اي و مقالات موجود در پايگاههاي علمي استفاده شده است