زمان دادرسي در ايران؛ از چالش تا شاخص

نقش زمان دادرسي در دستيابي به عدالت از مباني دادگستري استاندارد تلقي مي گردد. طولاني شدن روند رسيدگي آثار ناخوشآيندي همچون سلب اعتماد عمومي و ناكارآمدي سيستم قضايي را به دنبال دارد. لكن مديريت مطلوب زمان دادرسي به كيفيت رسيدگي دستگاه قضايي كمك شايان مي نمايد. زمان دادرسي در حقوق ايران به زمان اقامه دعوا و زمان رسيدگي تقسيم مي شود. مرور زمان اقامه دعوا با تفسيري ناصواب، غير شرعي ارزيابي شده لكن مرور زمان رسيدگي در دو حوزه قابل تصور است. مرور زمان رسيدگي در دادرسي هاي خصوصي در قانون آيين دادرسي مدني ايران پيش بيني شده بود ولي مرور زمان رسيدگي در دادگاه ها به تازه گي در قانون برنامه ششم توسعه جمهوري اسلامي ايران پيش بيني شده است. از طرف ديگر نقش زمان الكترونيكي در ارتقاء كيفيت دادرسي و استفاده از زمان هاي غير اداري قابل توجه است كه به چابك سازي سيستم قضايي كمك شايان خواهد نمود. در اين نوشتار به چالش هاي زمان دادرسي و راههاي تبديل آن به شاخصي براي كارآمدي قوه قضائيه اشاره خواهد شد.