بررسي تطبيقي شيوه هاي تبليغي اسلام وبهائيت درجذب جوانان به دين

اين نوشتار با عنوان بررسي تطبيقي شيوه هاي تبليغي اسلام و بهائيت در جذب جوانان به دين است؛ تبليغ، يكي ازابزارهاي قابل توجه در نشر و گسترش فرهنگ وعقايد به شمار مي رود و شناخت روش هاي تبليغي به عنوان شيوه هاي گوناگون ارائه افكار وآموزه ها به ويژه عقايد ديني، از اهميت ويژه اي برخوردار است؛ درسده اخير افزايش آگاهي هاي عمومي مردم نسبت به مذهب نماها و مسلك هاي ساختگي، سبب شده استعمار به جاي دين سازي به ايجاد انحراف دراديان بزرگ الهي و اعتقادات مردم به خصوص جوانان دست بزند؛ اين مقاله، با روش كتابخانه اي و با استفاده ازمتون و منابع الكترونيكي به توصيف-تحليل مطالب پرداخته است. بهائيان مبناي كارخودرا برتبليغ نهاده اند وكوشيده اند تا با نفي دين، نفي خدامحوري به تقابل با اسلام درمسائل مهم اعتقادي، با استفاده از شيوه هاي متعدد، در قالب نابهنجاريهاي اخلاقي ورفتاري، اباحي گري، شكاكيت وكلاسهاي روانشناسي، بهداشت يار و ... سبب جذب جوانان به اين فرقه شده و آنان را به ضلالت وگمراهي بكشاند. درمقابل اسلام با شناسايي ويژگي هاي جوانان، اظهار محبت و پرهيز از افراط و تفريط در انجام امور عبادي و...به جذب جوانان پرداخته، سبب رسيدن آن ها به سعادت ابدي مي گردد.