آسيب شناسي برنامه آموزش مهارت هاي زندگي از منظر اساتيد برنامه ريزي درسي

پژوهش حاضر به دنبال آسيب شناسي برنامه آموزش مهارت هاي زندگي از منظر اساتيد برنامه ريزي درسي است. روش تحقيق توصيفي- پيمايشي و جامعه آماري كليه اساتيد برنامه ريزي درسي دانشگاه هاي شهيد بهشتي ، تهران ، علامه طباطبايي و الزهرا ميباشد تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان 60 نفر بدست آمد، و داده هاي پژوهش به صورت نمونه گيري تصادفي ساده از اساتيد جمع آوري شد. و ابزار جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته آسيب شناسي نه گانه مورد بررسي قرار گرفت. و براي تحليل داده ها از روش خي دو استفاده شد، و يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه در بين مولفه هاي 9 گانه برنامه آموزش مهارت هاي زندگي سطح معناداري مواد آموزشي، فعاليت هاي يادگيري، شيوه هاي تدريس به ترتيب 289/ 0، 081 /0 ، 053 /0 معنادار نمي باشند و جزو آسيب هاي برنامه مهارت هاي زندگي از منظر اساتيد برنامه ريزي درسي مي باشد. و مولفه هاي اهداف ،محتوا ، ارزشيابي ، گروه بندي ، مولفه زمان ، فضاي آموزشي به شكلي موثر و معنادار و مطلوب ارزيابي شده است. در نتيجه جهت بهبود آسيب هاي موجود در برنامه مهارت هاي زندگي به عنوان اقدامي موثر بر زندگي فردي، سلامت روان و توانمندي هاي دانش آموز مطرح است ، نياز است تا مسولين مدارس ابتدايي كرج در راستاي مرتفع نمودن و كيفيت بخشيدن به اين موارد تدابيري را اخذ نمايند.