بررسي نقش خانواده‌ي سالم در پرورش عواطف و سلامت روان فرزندان

مسئله‌ي نيازهاي رواني كودك و از جمله نياز به محبّت، از مباحث اصولي در روان شناسي تربيتي و حتّي روانكاوي است. رابطه‌ي صحيح و عاطفي والدين با فرزندان در كانون خانواده، تأمين كننده‌ي سلامت و بهداشت رواني فرزندان و زمينه ساز بروز استعداهاي آنان است و بي توجّهي به اين نياز اصيل عدم توجه عاطفي به كودكان، روحيه‌ي مقاوت ايشان در مقابل خواسته هاي ديگران را كاهش مي دهد وباعث مي شود تا به خاطر جلب محبّت ديگران، به خواست ديگران تن دهند و در مقابل آن تسليم شوند. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي و مطالعه رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي مادران وپدران با سلامت روان فرزندان مي باشد. روش انجام اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي مي باشد. جامعه پژوهشي تحقيق دانش آموزان دختر و پسر سال سوم دبيرستان هاي شهرستان ايرانشهر مشغول به تحصيل در سال 1394- 1393 و مادران وپدران آنها هستند كه 100 نفر از دانش آموزان دختر و100نفر دانش آموزان پسر و 45نفر از مادران و45نفرازپدران آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده و پرسشنامه (NEO)به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها از طريق ابزار پرسشنامه شخصيتي نئو به دست آمد.وبراي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss جداول توصيفي و ضريب همبستگي مورد استفاده قرار گرفت.