روش‌شناسي تفسير فقهي قرآن كريم

يكي از انواع روش هاي تفسير قرآن كريم در حقيقت، يكي از » آيات الاحكام « يا » فقه القرآن « . قرآن كريم، از قرنهاي اوليه اسلام تاكنون، از اين روش استفاده كردهاند نيز ياد مي شود. مقصود از روش تفسيري، مستند يا » تفسير موضوعي قرآن « انواع روش هاي تفسير قرآن است كه از آن به نيز گفته مي شود. » منهج تفسيري « مستنداتي است كه مفسران در فهم و تفسير آيات قرآن از آن بهره گرفتهاند كه به آن اعم از تكليفي و وضعي را بيان ميكند؛ ثانياً ،» احكام فقهي « اولاً به تفسير آياتي ميپردازد كه ،» روش تفسير فقهي « مفسر در همت مفسر در اين روش، استنباط احكام شرعيِ فرعيِ عملي از آيات قرآن است؛ ثالثاً معمولاً مفسرِ آيات الاحكام، شخصي مجتهد در فقه است. در اين نوشتار، بعد از مباحث مقدمي، به ويژگيهاي روش تفسير فقهي، انواع روش هاي تفسيري، مباني و ادله اشاره شده است و به دليل اهميت اين نوع روش تفسيري، مهمترين كتابهاي مربوط از قرن دوم تاكنون آورده شده و در وسع اين نوشتار، شيوه هاي دسته بندي و ارائه تفسير فقهي )آيات الاحكام(، معيار صحيح در تفسير فقهي )آيات الاحكام(، قلمرو و قواعد تفسير فقهي و بالاخره برخي آسيبهاي روش تفسير فقهي بيان شده است . كليد واژگان: قرآن، آيات الاحكام، تفسير فقهي، تفسير موضوعي، فقه القرآن