شاخصه هاي سياست خارجي در حكومت اسلامي از ديدگاه قرآن

يكي از موضوعات مبتلا جمهوري اسلامي بعد از پيروزي انقلاب و علي الخصوص در سال هاي اخير مساله چگونگي تعامل و برقراري ارتباط با ساير كشورهاست. اينكه اسلام در اين رابطه چه حدود و ثغوري را تعيين نموده و چه شرايطي را براي دولت مردان اسلامي بيان كرده است. در اين مقاله به بررسي آيات قرآني كه به صراحت درباره روابط بين الملل و چگونگي تعامل و مذاكره با غير مسلمانان دستوراتي را صادر كرده پرداختيم. در پايان ضمن شناخت رابطه دين و سياست دانستيم كه يكي از مهمترين اهداف حكومت اسلامي تبليغ دين است و اين امر ميسر نمي شود مگر در سايه اتخاذ سياست خارجي مناسب. ضمن اينكه در كنار اين هدف والا نبايد از خط قرمز ظلم ستيزي و مبارزه با استكبار غافل شد. بعد از بررسي آيات قرآني به چهار اصل اساسي در اتخاذ و تعيين خط مشي سياست خارجي حكومت اسلامي اسلامي رسيديم كه عبارتند از: اصل صلح؛ اصل نفي سبيل؛ اصل عزتمندي جامعه اسلامي و اصل التزام به پيمان هاي سياسي. مشخص شد كه هرچند اسلام دين رأفت و صلح است اما ديدگاه اعتدالي اين است كه به آيات جهاد در كنار آيات مربوط به صلح و رأفت توجه شود. همچنين با توجه به اطلاق آيات قرآن در خصوص مذاكره و بستن پيمان هاي سياسي و اقتصادي و غيره دانستيم كه هرگونه تعاملي در صورت دارا بودن برخي شرايط و حفظ استقلال فكري مسلمانان از سوي اسلام با ساير كشورها حتي كفار مجاز دانسته شده است. از ديگر سو آيات فراواني در قرآن نسبت به توطئه هاي دشمنان هشدار مي دهند و تأكيد دارند كه مسلمانان به هيچ وجه به آنها اعتماد نكنند و مراقب دوستي هاي دروغينشان باشند. زيرا در صورت عدم توجه به اين تذكرات ممكن است به تدريج زمينه هاي دخالت آنها در امور داخلي مسلمان و سلطه جويي شان فراهم آيد. ضمن اينكه در صورت بسته شدن پيماني با شرايط صحيح حكومت اسلامي ملزم به پايبندي به آن است مگر اينكه پيمان مذكور از سوي طرف مقابل نقض گردد.