شبيه سازي اثر عيوب بين لايه اي در ساختار سلول خورشيدي پروسكايتي CH3NH3PbI3

Simulation of theeffects of interlayer defect on CH3NH3PbI3 perovskite solar cell

در بررسي سلول خورشيدي، شبيه سازي از اهميت زيادي برخوردار است زيرا باعث صرفه جويي قابل توجه در هزينه ها و زمان انجام تحقيقات مي گردد. در حال حاضر سلول خورشيدي پروسكايتي به عنوان يك سلول خورشيدي نسل جديد مورد توجه گروه هاي مختلف تحقيقاتي قرار گرفته است به نحوي كه اخيرا داراي بيشترين درصد رشد بازده در مدت زمان كوتاه مي باشد. گروه هاي مختلفي به شبيه سازي الكتريكي سلول خورشيدي پروسكايتي لايه اي پرداخته اند. در اكثر اين بررسي ها ، ساختار سلول خورشيدي به صورت ساده در نظر گرفته شده است. به عبارت ديگر به واسطه در نظر نگرفتن اثر سطوح تماس مشترك لايه هاي مختلف در ساختار سلول پروسكايتي، اين شبيه سازي ها بيش از اندازه ساده مي باشند. در اين مقاله، به بررسي اثر ضخامت و چگالي عيوب در سطح مشترك لايه هاي مختلف بر روري بازده سلول خورشيدي پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهند كه به صورت كلي با افزايش چگالي عيوب در سطح مشترك از كارايي سلول خورشيدي كاسته مي شود اما در اين ميان چگالي عيوب از ميزان تاثير بيشتري برخوردار است. همچنين اثر تخريبي لايه IL1 به مراتب بيشتر از لايه IL2 مي باشد.

Simulation is important in solar cell study,since, it saves considerable cost and time of research. Currently, the perovskite layer solar cell is considered as a new-generation solar cell by the research groups, which has the highest growth rate over a short period of time. Different groups have been simulated the perovskite solar cell. In most of these studies, the solar cell structure is considered simple. In other words, by not considering the effect of the common contact surfaces of different layers on the perovskite cell structure, these simulations are too simple. In this article, the effect of thickness and density of defects on the interface between different layers on the solar cell efficiency, were investigated. Our results generally show that by increasing the thickness and density of defects, the efficiency decreases. However, the thickness of the layer is less effective than density. Also, the reduction effect of the IL1 layer is far greater than that of the IL2 layer.