مروري بر پروتكل هاي MQTT و COAP و نحوه بكارگيري در شبكه اينترنت اشياء

MQTT يك پروتكل ماشين به ماشين براي اتصالات اينترنت اشياء (IOT) است كه به كمك سنسور، ارتباط برقرار مي‌كند. معماري ساختار MQTT شامل يك سرور مركزي يا واسطه است كه به شكل توپولوژي ستاره‌اي با يك يا چند دستگاه ارتباط برقرار مي‌كند. پايه ارتباطات بر اساس پيام‌ها و تاپيك‌هايي است كه به يك گره (دستگاه) ارسال مي‌شود. دراين‌بين ديگر گره‌ها (دستگاه‌ها) نيز مي‌توانند با اشتراك‌گذاري آن پيام را دريافت كنند. سرور مركزي مسئول مديريت شبكه و انتقال پيام‌ها است. ارتباطات مي‌تواند يك به يك يا گروهي باشد. هدف از اين مقاله بازخواني پروتكل هاي ارتباطي براي ساخت يك آداپتور IOT است كه به همه‌ي دستگاه‌هاي عمومي بدون احتياج به wifi اجازه مي‌دهد تا به‌عنوان يك گره IOT شناخته شوند. تنها شرط موردنياز دارا بودن يك پورت سريال است. از مهم ترين وجوه تمايز پروتكل MQTT با پروتكل هاي موجود مي توان به متن‌باز بودن ، سازگاري با تمام دستگاه‌ها اندرويد و لينوكس و پياده‌سازي ساده‌ي سيستم اشاره نمود .در اين پروتكل هر دستگاهي مي‌تواند داده‌ها را فراخواني و منتشر كند ، هر دستگاهي مي‌تواند يك تاپيك را براي ديگر دستگاه‌ها منتشر كند و داده‌هاي منتشر‌شده توسط يك سرور مركزي كه كارگزار ناميده مي‌شود مديريت مي‌شوند. در‌واقع كارگزار مسئول توزيع و دريافت داده‌هاست.