بررسي روشهاي جديد و بهبود يافته مهاجرت زنده ماشين هاي مجازي در محاسبات ابري

محاسبات ابری مدلی برای ارائه خدمات فناوری اطلاعات )شامل سخت افزار، نرم افزار، اطلاعات، و ساير منابع اشتراكی رايانشی( شبيه به ساير خدمات همگانی )آب، برق، گاز و تلفن( می باشد، كه برای رسيدن به اين هدف از بستر اينترنت به منظور ارائه سرويس به كاربر استفاده می كند. در واقع محاسبات ابری تكنولوژی جديد محاسبات توزيع شده است كه مبتنی بر تكنولوژی مجازی سازی می باشد تكنولوژی مجازی سازی موجب كاهش هزينه ها )سخت افزار و نرم افزار(، عدم محدوديت مكانی و زمانی كاربر، راحتی در اشتراك گذاری منابع وغيره می شود. اين تكنولوژی محيطی را فراهم می آورد كه به صورت مجازی بوده و می توان گفت يك ماشين فيزيكی را با تمام حالات و داده های آن در قالب يك فايل منطقی ارائه می دهد. با توجه به اين ويژگی، می توان ماشين ها را از مكانی به مكان ديگر منتقل كرد كه اين عمل انتقال، مهاجرت نام دارد. از جمله محيط های پركاربرد اين تكنيك مراكز داده ای هستند كه ميزان بار و حجم درخواست ها به صورت كاملاً پويا در حال تغيير استبهطور كلی از تكنيك مهاجرت برای اهدافی نظير توازن و تقسيم بار، تحمل پذيری در برابر خطا، مديريت انرژی، كاهش زمان پاسخ)بهبود دسترس پذيری( استفاده می شود. ما در اين مقاله قصد داريم تا روشهای جديد و بهبود يافته تكنيك مهاجرت ماشين های مجازی را مورد بررسی قرار دهيم و سپس با بيان معيارهای ارزيابیِ موجود، هركدام از تكنيك ها را از لحاظ ميزان كارايی با يكديگر مقايسه و ارزيابی نماييم.