بازخواني اصول معماري سنتي بافت بازار قزوين (بر اساس معيارهاي عيني و حس مكان در بافت هاي تاريخي)

فضاهاي معماري مي توانند به صورت عيني و ذهني براي مخاطب قابل درك باشند، فضا مي تواند به صورت عيني يعني به گونه اي كه چشم قادر به ديدن آن باشد و يا به صورت ذهني فهم شود، به طوري كه فكر آنرا تحليل نمايد. تحقيق حاضر بنا بر مطالعات پيشين، به بازار سنتي شهر قزوين با توجه به ادراك انسان، معيارهاي عيني در فضاهاي سنتي ايراني و حس مكان آن پرداخته است. با مطالعات كتابخانه ايي و تحقيقات ميداني سعي در بررسي ميزان حس مكان و دعوت پذيري به عنوان يك قرارگاه رفتاري و كالبدي شاخص داشته است. با توجه به تحقيقات اوليه مي توان چنين نتيجه گرفت كه آنچه در بازار كهن قزوين ديده مي شود عينيت فضاي آن است و معنويت درك شده از آن ذهنيت فضايي مي باشد، عناصر معماري سنتي مؤلفه هايي كالبدي دارند كه انسان را به ادراك از منظر ديدن و تفكر به حركت درآورده و معناي حس مكان را در كالبد تداعي نموده است.