ارزيابي منظر شهري با تأكيد بر رويكرد شهر سبز نمونه موردي: شهر بيدستان

رويكردهاي مختلفي در خصوص مفاهيم سيما و منظر شهري وجود دارد. اين رويكردها ماهيت مفهوم منظر را گاه تا حد زيباسازي تنزل داده و گاه آن را معادل هرگونه ارتباط و تعامل انسان و محيط و عامل هويت بخشي به آنها دانسته اند. تبعات مختلفي در نتيجه هر تعريف از منظر شهري براي برنامه ريزي و مديريت آن به وجود مي آيد. اين مطالعه به صورت توصيفي تحليلي با استناد به داده هاي ميداني (پرسشنامه اي) و استفاده از تحليل آماري t-test مورد سنجش قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه شاخص هاي ذكر شده در هر چهار بعد وضعيت نامناسبي را نشان مي دهند به طوري كه شاخص كالبدي با سطح معني داري 0٫008Sig:، شاخص زيست محيطي با سطح معني داري 0٫007Sig: ، شاخص كيفيت بصري با 0٫006Sig: و شاخص اجتماعي با 0٫007Sig: ارزيابي مناسبي را از نظر نمونه آماري ارائه نمي دهند. در مجموع از نظر نمونه آماري از وضعيت مطلوبي برخوردار نيستند و سطح معني‌داري سه بعد اصلي نامطلوب يك بعد متوسط ارزيابي شده است. بر اين اساس سعي مي شود با توجه به نتايج و نقاط مثبت و منفي وضع موجود پيشنهاداتي در زمينه بهبود وضعيت ارائه داد.