تحليلي بر مفهوم آرمانشهر در انديشه فارابي و آگوستين و تداوم آن تا به امروز.

اين پژوهش قصد دارد تا مفهوم آرمانشهر در انديشه و نظام فلسفي شرق و غرب را در دو ديدگاه فارابي و آگوستين، كه به لحاط زماني و نگرش بر محتوا با يكديگر انطباق دارند، مورد مطالعه و تحليل قرار دهد. بر اين اساس پژوهش حاضر در زمره پژوهش هاي كيفي و تطبيقي قرار دارد، كه پس از بررسي مفاهيم نظري در مدينه فاضله فارابي و شهر خداي آگوستين، با تعريف گزاره هاي قياس به بررسي تطبيقي آنها مي پردازد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه گرچه انديشه آرمانشهري در دو ديدگاه فارابي و آگوستين داراي وجوه اشتراك و افتراق هايي است، اما آنچه حايز اهميت است تلفيق حكمت نظري و عملي فارابي بر مدينه فاضله و نگرش خيال پردازانه آگوستين در توصيف شهر خداست. به نظر مي رسد اين وجه تمايز در انديشه فلسفي آرمانشهري، فارغ از ميزان تحقق پذيري، موجب شده است تا فارابي فراتر از آگوستين، بتواند اصول بنيادين مدينه فاضله خود را منطبق بر قدرت تعقل تشريح نمايد. گو آن كه مي توان آثار انديشه ها و خطوط فكري او را در قالب مفاهيم كليدي مدينه فاضله، در نظريه هاي شهرسازي دوران معاصر دنبال نمود.