بازتاب هندسه و رياضي در سازه هاي آبي با تمركز بر ساختار فواره در آثار معماري سنتي ايران، مطالعه موردي باغ فين كاشان

پتانسيل هاي زيادي در نحوه ساختاردهي و توسعه شهر براي دستيابي به توسعه پايدار وجود داشته و تحقق اين پتانسيل ها در گروي شناخت بهتر نحوه انجام آن است. در اقليم نيمه خشك ايران همواره آب عامل محدود كننده توليد و معيشت انسان بوده است. از اين جهت خلاقانه ترين طراحي ها در معماري سنتي در زمينه آب بوده است. هندسه و رياضيات توسط دانشمندان و معماران ايراني در عهد باستان و در دوران شكوفائي اسلام در عرصه معماري آب، در سازه هاي آبي نمود داشته است . بنوموسي و الجزري مبتكر انواع دستگاه هاي مكانيكي شامل فواره هاي اتوماتيك، ساعت ها، ربات ها و ... هستند. در اين پژوهش به بررسي دو نمونه از فواره هاي اتوماتيك بنوموسي و الجزري، و فن حضور آب در فواره حوض هاي فين مي پردازيم. موضوع اصلي تبيين نقش رياضي دانان در معماري با تاكيد بر سيستم فواره ها و نظام آبياري سنتي، در مطالعه فواره ها در باغ فين كاشان است. در اين مقاله سعي شده است تا با استفاده از روش كتابخانه اي و تحليلي، علاوه بر بررسي ساختار و سازه ي فواره، به تحليل هيدروليكي آن با استفاده از قوانين و دانش امروزي نيز پرداخته و از ديدگاه مهندسي هيدروليك، اين سازه آبي سنتي را مورد تجزيه و تحليل قرار دهيم. نتايج نشان مي دهد كه چگونه با محاسبات دقيق طول، قطر، ارتفاع لوله و فاصله، حتي بدون نياز به هيچ كدام از امكانات كنوني، چنين فواره هاي موزون و زيبائي را در باغ فين به نمايش گذاشته اند.