واكنش بذرهاي زوال يافته به شوري درمراحل اوليۀرشد گياه آويشن دنايي(Thymus daenensis Celak

جوانه زني مرحله اي مهم در استقرار گياهچه ها و نقش كليدي در توليد گياهان زراعي دارد. استقرار گياهان زراعي ميتواند تحت تاثير اثرات متقابل كيفيت بذر و تنش هاي محيطي قرار گيرد. بدين منظور مطالعهايي با هدف بررسي تحمل به شوري بذرهاي زوال يافته گياه آويشن دنايي در مرحله جوانه زني، صورت فاكتوريل و در قالب طرح پايه كاملا تصادفي در 3 تكرار انجام شد. فاكتورهاي شوري در چهار سطح (0 ، 5.5، 16.5و 28 دسي زيمنس بر متر( و زمان زوال بذر در سه سطح(0 ،24 و 48 ساعت بودند.نتايج نشان داد كه با افزايش شوري و شدت زوال، سرعت جوانه زني، درصد جوانه زني و شاخص بنيه بذر ،كاهش مي يابد، به طوري كه در شوري 28 دسي زيمنس بر متر هيچ بذري جوانه نزد. شاخص بنيه بذر در زوال 48 ساعت و16.5 دسي زيمنس بر متر به حداقل1.18رسيد. نتايج نشان داد كه تحمل بذرهاي آويشن دنايي به شوري با افزايش زوال، به دليل كمتر شدن بنيه بذر، كاهش مي يابد.