بررسي رفتار و آگاهي شهروندان بوشهري نسبت به مصرف ميگو وحشي و پرورشي

هدف اصلي اين تحقيق، بررسي رفتار و آگاهي شهروندان بوشهري نسبت به ميگو وحشي و پرورشي در سال 1396 در شهر بوشهر بود. در اين تحقيق از روش پيمايشي با استفاده از پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه ها با مراجعه حضوري به خانوار ها تكميل گرديد. با روش نمونه گيري تصادفي تعداد 200 نفر در نمونه آماري قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه ميانگين مصرف ميگوي وحشي 42/15 كيلوگرم و ميانگين مصرف ميگوي پرورشي 12/07 كيلوگرم در سال مي باشد. دلايل عدم مصرف كافي ميگو به ترتيب قيمت، عدم دسترسي به آن در طي سال، بوي نامطبوع و بهداشتي نبودن محل توزيع مي باشد. نتايج آزمون رگرسيون نيز نشان داد كه بين متغير سن، ميزان تحصيلات خريدار ميگو و تعداد اعضاي خانوار با مصرف ميگو وحشي رابطه معني داري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه خانوار هاي بوشهري به دليل طعم و مزه بهتر، مغذي تر بودن و سالم تر بودن ميگوي وحشي نسبت به پرورشي از آن استفاده مي كنند و نسبت به ارزش غذائي ميگو آگاهي كامل ندارند. در پايان پيشنهاد مي شود كه برنامه ريزي براي افزايش سطح اطلاعات و فرهنگ عمومي، تنوع بخشي به روش ها و برنامه هاي ترويج و اشاعه مصرف ميگو، گسترش مراكز توزيع و توليد ميگو و كمك به فعاليت تعاوني ها و اتحاديه در عرصه بازاريابي آبزيان و اتخاذ سياست هاي حمايتي از جامعه صيادي براي ارتقاي سطح رفاه اجتماعي آن ها و در نهايت كاهش قيمت آبزيان، مورد توجه برنامه ريزان توسعه مصرف آبزيان و سلامت اجتماعي قرار گيرد.