بررسي رابطه طول – وزن و نسبت جنسي شاه ميگو خاردار گونه Panulirus homarus به عنوان گونه مناسب جهت پرورش در قفس

شاه ميگو خاردار گونه Panulirus homarus يكي از آبزيان تجاري با ارزش در سواحل جنوبي ايران- استان سيستان وبلوچستان مي باشد كه به دليل رشد بالا نسبت به ساير شاه ميگوها و مقاومت بالاتر در برابر شرايط محيطي از گونه هاي مناسب براي پرورش در قفس مي باشد. به منظور بررسي الگوي رشد و شاخص هاي طولي و وزني، تعداد 118 عدد لابستر در طول دوره زماني شهريور 1395 تا مرداد 1396 موردبررسي ماهانه قرار گرفتند. ميانگين طول كل ، طول كاراپاس و وزن كل در كل نمونه ها به ترتيب 3/ 160 ميليمتر، 8/25 ميليمتر و 5/143 گرم به دست آمد. پس از تفكيك جنس نر و ماده رابطه طول و وزن براي هر دوجنس محاسبه گرديد. در بين شاه ميگوهاي مورد مطالعه، 74/43 درصد نر، 26/56 درصد ماده و نسبت جنسي ماده به نر در اين بررسي (28:1/1) بود. رابطه طول كل- وزن براي مجموع جمعيت به صورت W = 0.00132 TL 2.171 و با ضريب همبستگي 889/0 محاسبه شد. رابطه طول كل و وزن در جنس نر W = 0.066 TL 1.410 با ضريب همبستگي 945/0 و در جنس ماده به صورت W = 0.000016TL 3.001 با ضريب همبستگي 895/0 تخمين زده شد. نتايج آزمون t-test وجود اختلاف معناداري را بين مقادير b به دست آمده براي جنس نر و مجموع جمعيت با عدد 3 نشان داد و بنابراين داراي رشد ناهمگون است. در حالي كه در شاه ميگوي جنس ماده، مقدار b اختلاف معني داري را از 3 (05/0 P) نشان نداد، در نتيجه در جنس ماده رشد ايزومتريك مي باشد. با توجه به نتايج اين تحقيق با دانستن مقدار طول يا وزن كل ميتوان وزن و يا طول بدن را برآورد كرد كه اين امر ميتواند در تعيين مقدار غذايي كه در طول دوره پرورش در قفس مورد نياز است موثر باشد.